پيشگفتار آدن و آدم – عبدالرضا جغتايي – پاييز ۱۳۸۲
(ال ف)
پيشگفتار
دانش و فناوري در چند دهة گذشته رشد وسيعي داشته است. اين رشد هم در عرض انجام گرفته است ، كه مي توان
نمونة بارزش را تخصص گرايي دانست ، و هم در طول ، كه به معني ايجاد رشته هاي نوين دانش و صنعتگري است .
منبع بزرگ دانشي كه آدمي فراهم آورده از گنجايش فكري و حافظة هر انساني خارج است . امروزه ، حتي در
تقسيم بنديهاي دانشگاهي رشته هاي تحصيلي ، هر رشته به چندين زيررشته تقسيم مي شود. جالب اينجاست كه گرچه
اين زيررشته ها فصل مشتركهايي دارند ، تفاوتهايشان به حدي است كه حتي استادان دانشگا هها ، كه گاه انتظار
مي رود داراي دانش جامعي در رشتة تحصيلي خود باشند، تنها در زيررشتة تخصصي شان صاح بنظرند. درنهايت ،
پيكرة دانش امروزي از چسبيدن يگانهايي كه تا اندازه اي استاندارد شده اند به وجود آمده است . اين يگانها همان
(Network) دانش زيررشته هايند و شايد هم ريزتر از آن. به بيان فني تر، مي توان دانش را داراي ساختار شبك ه اي
دانست. اين شبكه اي بودن دانش و فناوري مستلزم همفكري و همكاري مغزهاي بسياري (Modular) وآجرچيني
است كه اگرچه در سراسر جهان پراكنده اند، در ارتباط با يكديگرند. امروزه ، با پيشرفت سريع ابزار مخابرات و
ارتباطات، به ويژه اينترنت ، مانع فاصله هاي فيزيكي موجود بر سر راه ارتباط انسانها پيوسته در حال كاهش است و
« دهكدة جهاني » پيوستگي مغزها به يكديگر روزبه روز بيشتر و بيشتر مي شود به گونه اي كه مدتي است كرة زمين را
لقب داده اند. اما موجوديت تك تك انسانها ، در اين سازمان شبكه اي چگونه است و چگونه ارزيابي مي شود؟ اين
پرسش مهمي است كه به نظر مي رسد در آينده اي نه چندان دور به گونه اي بسيار بارزتر از امروز مورد توجه قرار
مبلغ قابل پرداخت 14,400 تومان